Կար, չկար, մի փոքրիկ շնիկ կար: Շնիկը շատ միայնակ էր: Նա ոչ ընկերներ ուներ, ոչ՝ ծնողներ: Մի անգամ, երբ շնիկը զբոսնում էր, եղանակը կտրուկ վատացավ: Սկսեց հորդ անձրև տեղալ: Նա սկսեց պատսպարվելու տեղ փնտրել: Հեռվում մի լույս նկատեց: Գնաց դեպի այդ լույսը: Նա կանգնեց այդ տան մոտ և ձայներ հանեց:Այդ տան մեջ ապրում էր մի փոքրիկ աղջիկ: Լսելով շնիկի ձայնը` դուրս պրծավ տնից և, տեսնելով շնիկին, ուրախությունից գոռաց: Նա շատ էր երազել շնիկ ունենալ: Բարի աղջիկը շնիկին տարավ, կերակրեց, վառարանի մոտ տեղ պատրաստեց, որ շնիկը տաքանա: Առավոտյան, երբ արթնացան, շնիկն աշխույժ վազվզում էր տան մեջ: Այդ օրվանից նրանք մտերիմ ընկերներ դարձան:
Ռայիսա Մուսինյան
|