Լինում են, չեն լինում, մի քույր ու եղբայր են լինում` Արան ու Արևը: Նրանք իրենց մայրիկի ու հայրիկի հետ ապրում են անտառի մոտ, մի աղքատ տնակում: Նրանք իրենց ուտելիքը գտնելու համար շատ են աշխատում`սունկ են հավաքում, հատապտուղներ քաղում: Մի օր նրանք որոշում են հանգիստ թողնել հայրիկին ու մայրիկին և նրանցից ծածուկ գնալ անտառ` սունկ հավաքելու: Ճանապարհին հանդիպում են չար գայլին, վախից փախչում են ու մոլորվում: Նրանք երկար ժամանակ փնտրում են տունդարձի ճամփան, բայց չեն գտնում: Նապաստակը նրանց խորհուրդ է տալիս` փչակում գիշերել:
Մութը վրա է հասնում, ստիպված մտնում են մի ծառի փչակ ու քնում: Մայրն ու հայրը, տեսնելով, որ երեխաները չեկան, իրենք էլ են գնում անտառ` փնտրելու նրանց: Հանդիպում են նապաստակին: Նա ցույց է տալիս երեխաների տեղը: Երեխաները, քնից արթնանալով, տեսնում են ծնողներին, ուրախ ճիչեր արձակելով` փաթաթվում նրանց և միասին վերադառնում տուն: Դրանից հետո Արան ու Արևը մենակ անտառ չեն գնում:
Սարգիս Գիժլարյան
|